Αν και δεν έχω υπόψη τον συγκεκριμένο Αμερικάνο δημοσιογράφο,τον κύριο Alex Jones,συγκριτικά με τους δικούς μας προβεβλημένους δημοσιογραφίσκους,και αργυρώνητους ανευ αντιρρήσεως περί τούτου,ίσως έχει κάτι να δώσει παραπάνω.Τουλάχιστον,αναφορικά με το ζήτημα της οικονομικής κρίσης φαίνεται να έχει ερευνήσει επισταμένως το ζήτημα...Το γεγονός όμως οτι βγαίνει και μιλάει,βγαίνει και ''τα λέει''σε τέτοιες μελανές σελίδες της Παγκόσμιας Ιστορίας είναι τουλάχιστον επαινετό,είναι μία φωνή,που κρύβει ίχνη ικμάδας και αλήθειας...
Η εποχή έχει ανάγκη απο Αλήθεια που θα ανακαλύψει προσωπικά και μετ'ερεύνης ο κάθε πολίτης...ας βγούμε λοιπόν στην άγρα της αλήθειας και της ερευνητικής δημόσιας γραφής.Η Αλήθεια δεν εξαργυρώνεται,δεν πουλιέται και δεν αγοράζεται.ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΤΟ ΚΑΤΑΛΑΒΟΥΝ ΑΥΤΟ!Αν και δεν διατείνομαι οτι κατέχω την απόλυτη αλήθεια-κανένας νοήμων άνθρωπος δεν πρέπει ούτε στο ελάχιστο να υποστηρίζει κάτι τέτοιο,αυτό που θα βελτιώσει τα ''κακώς κείμενα''θεωρώ πως είναι η δική μας ενεργητική και φιλέρευνη στάση και κυρίως η ΜΑΖΙΚΟΤΗΤΑ!Θεωρώ πως όσο μυαλό και να διαθέτει κάποιος ή η κοινωνία''ως σώμα πολιτών''αν δεν υπάρξει ένας γόνιμος συνδιασμός ''νου'' και δράσης θα φτάσουμε να είμαστε υπο κατάρρευση σε μερικούς μήνες στην χώρα του ΔΝΤ.
Μαζική αφύπνιση λοιπόν!
Παρασκευή 6 Αυγούστου 2010
Επιστροφή στο αρχαίο πνεύμα.
Επιστροφή στο αρχαίο πνεύμα-σε κάποιες εκφάνσεις του,και οχι σε όλες ανεξαιρέτως...-.
Γνωρίζουμε όλοι παιδιόθεν η απο τα σχολικά μας χρόνια έστω...
οτι η αρχαία κοινωνία διακρινόταν για τον προφορικό της χαρακτήρα,και γι αυτόν τον λόγο αποκλήθηκε και κοινωνία του προφωρικού λόγου,σε αντίθεση με την σημερινή κοινωνία του γραπτού λόγου.
Πριν επανέλθω στο θέμα που έθεσα εξαρχής θα προσδιορίσω χρησιμοποιώντας έναν φιλοσοφικό όρο την κοινωνική πραγματικότητα που αντικρύζω σήμερα..πρόκειται για μια αντίθετες έννοιες,στην γλώσσα της φιλοσοφίας.Στα δύο άκρα της κλίμακας βρίσκεται το σήμερα και η προφορική κοινωνία...
Λίαν απογοητευτικά τα προσωπικά μου συμπεράσματα λοιπόν,δηλονότι ο ίδιος ο ''χαρακτήρας''μιας κοινωνίας αποκρυσταλλώνεται στους ίδιους τους εκπροσώπους της,τους σημερινούς πολίτες-τα βαζω με τον πολίτη καιο οχι με τον πολιτικο-.
Τωόντι,μια κοινωνία προφορικού χαρακτήρα διακρίνεται απο άμεση πρωτοβουλία των πολιτών,απο ελεύθερη έκφραση,απο ακώλυτη επικοινωνία μεταξύ των μελών της,απο υπεύθυνη συλλογικότητα και αποτελεί μια πιο αυστηρά καθορισμένη κοινωνική δομή.Είναι τελείως διαφορετικό πραγμα ένας αδιαπέραστος γραφειοκρατικός μηχανισμός,που φανερώνει μια εξίσου συγκεντρωτική διοίκηση,απο κάποια άλλη στην οποία αντί σωρείας κρατικών εγγράφων,υπάρχει η απλή έκφραση,και το τονίζω αυτο απλή,ακώλυτη έκφραση.Τι άλλο είναι πολιτισμός,αν οχι αυτό άλλωστε...
Θα αντέτεινε κανείς οτι σε μία τέτοιου τύπου κοινωνία οπως αυτή που περιγράφω θα απαιτούνταν ώς αντιστάθμισμα στην πρωτοκαθεδρία του γραπτού λόγου άριστη μνήμη απο μέρους των ανθρώπων.Σε μία εποχή οπου η μνήμη έχει ατροφήσει τόσο η συλλογική οσο και η προσωπική,ίσως μια στροφή τέτοιου είδους να σήμαινε την πρόοδο...
Scripta manent,verba volant είναι η δεύτερη ένσταση που εικάζω πως θα ακούσω ασυζητητί.Δεκτό το ρητό των σοφών Ρωμαίων,αλλα υπο κάποιες προυποθέσεις.Η σημερινή πραγματικότητα που μας κατακλύζει στηρίζει την προπαγάνδα της στον γραπτό λόγο,χρησιμοποιεί τον γραπτό λόγο ως μέσο απόδειξης της ισχύος ή του κύρους προσώπων.
Αδιαμφησβήτητα,η κρατική δομή εδράζεται στον γραπτό λόγο-κρατικά έγγραφα,νόμοι του κράτους,τα πρακτικά της βουλής κλπ.Ποιός σας είπε όμως οτι η παιδεία δεν πρέπει να έρθει ξανά πιο κοντά στην πραγματική της ΄σωκρατική φύση που είναι ο διάλογος και ο προφορικός χαρακτήρας,ως αντίβαρο στις γραπτές εξετάσεις,απλά κανείς.Ο γραπτός λόγος απλά μας κατακλύζει και δεσπόζει παντού με τραγικές συνέπειες που επιστεγάζουν τις ελλειπτικές προσωπικότητες που δημιουργούμε,τους άκριτους πολίτες που μας περιβάλλουν,κατα συνέπεια το πολιτικό σκηνικό που υφιστάμεθα επι δεκαετίες και πλέον.
Ο προφορικός λόγος,το κύριο όργανο διαπροσωπικής επικοινωνίας,καταπιέζεται για'μενα και στην καθημερινότητα,οπου όλοι καταπνιγμένοι απο τις προσωπικές μας υποχρεώσεις,ζούμε σε..παράλληλα σύμπαντα..Ρωτάς τί ώρα είναι και αποκομίζεις μια διστακτική-και τρις και πλειστάκις,ως και μια νευρική απάντηση.Βλέπεις τριγύρω σου περισσότερους ανθρώπους να ανταλλάσσουν γραπτά μηνύματα,παρα να μιλούν...να σπαταλούν ώρες απο τη ζωή τους καθημερινά σε ιστιοσελίδες κοινωνικής δικτύωσης,και να μην μπορούν να ανταπεξέλθουν σε συνθήκες καθημερινής διαπροσωπικής επικοινωνίας...να απομονώνονται βρίσκονταε καταφύγιο στον εαυτό τους,και σε λίγους κοντινούς ανθρώπους,διατεινόμενοι οτι το καινούριο τους φοβίζει η τέλος πάντων δεν τους αφορα..
Η απαξία μου για την ακραία εκδοχή της πολιτισμένης μας κοινωνίας,που πλησιάζει κατα πολύ την Ρωμαικη,είτε το Βυζάντιο θα τολμούσα να πω,-υφίσταται ως έναν βαθμό και το διαπιστώνω μετα λύπης-,ενώ θα μπορούσε να είναι μια αρμονική μετεξέλιξη της αρχαίας κληρονομιάς,στην βελτιωμένη εκδοχή της.
Γνωρίζουμε όλοι παιδιόθεν η απο τα σχολικά μας χρόνια έστω...
οτι η αρχαία κοινωνία διακρινόταν για τον προφορικό της χαρακτήρα,και γι αυτόν τον λόγο αποκλήθηκε και κοινωνία του προφωρικού λόγου,σε αντίθεση με την σημερινή κοινωνία του γραπτού λόγου.
Πριν επανέλθω στο θέμα που έθεσα εξαρχής θα προσδιορίσω χρησιμοποιώντας έναν φιλοσοφικό όρο την κοινωνική πραγματικότητα που αντικρύζω σήμερα..πρόκειται για μια αντίθετες έννοιες,στην γλώσσα της φιλοσοφίας.Στα δύο άκρα της κλίμακας βρίσκεται το σήμερα και η προφορική κοινωνία...
Λίαν απογοητευτικά τα προσωπικά μου συμπεράσματα λοιπόν,δηλονότι ο ίδιος ο ''χαρακτήρας''μιας κοινωνίας αποκρυσταλλώνεται στους ίδιους τους εκπροσώπους της,τους σημερινούς πολίτες-τα βαζω με τον πολίτη καιο οχι με τον πολιτικο-.
Τωόντι,μια κοινωνία προφορικού χαρακτήρα διακρίνεται απο άμεση πρωτοβουλία των πολιτών,απο ελεύθερη έκφραση,απο ακώλυτη επικοινωνία μεταξύ των μελών της,απο υπεύθυνη συλλογικότητα και αποτελεί μια πιο αυστηρά καθορισμένη κοινωνική δομή.Είναι τελείως διαφορετικό πραγμα ένας αδιαπέραστος γραφειοκρατικός μηχανισμός,που φανερώνει μια εξίσου συγκεντρωτική διοίκηση,απο κάποια άλλη στην οποία αντί σωρείας κρατικών εγγράφων,υπάρχει η απλή έκφραση,και το τονίζω αυτο απλή,ακώλυτη έκφραση.Τι άλλο είναι πολιτισμός,αν οχι αυτό άλλωστε...
Θα αντέτεινε κανείς οτι σε μία τέτοιου τύπου κοινωνία οπως αυτή που περιγράφω θα απαιτούνταν ώς αντιστάθμισμα στην πρωτοκαθεδρία του γραπτού λόγου άριστη μνήμη απο μέρους των ανθρώπων.Σε μία εποχή οπου η μνήμη έχει ατροφήσει τόσο η συλλογική οσο και η προσωπική,ίσως μια στροφή τέτοιου είδους να σήμαινε την πρόοδο...
Scripta manent,verba volant είναι η δεύτερη ένσταση που εικάζω πως θα ακούσω ασυζητητί.Δεκτό το ρητό των σοφών Ρωμαίων,αλλα υπο κάποιες προυποθέσεις.Η σημερινή πραγματικότητα που μας κατακλύζει στηρίζει την προπαγάνδα της στον γραπτό λόγο,χρησιμοποιεί τον γραπτό λόγο ως μέσο απόδειξης της ισχύος ή του κύρους προσώπων.
Αδιαμφησβήτητα,η κρατική δομή εδράζεται στον γραπτό λόγο-κρατικά έγγραφα,νόμοι του κράτους,τα πρακτικά της βουλής κλπ.Ποιός σας είπε όμως οτι η παιδεία δεν πρέπει να έρθει ξανά πιο κοντά στην πραγματική της ΄σωκρατική φύση που είναι ο διάλογος και ο προφορικός χαρακτήρας,ως αντίβαρο στις γραπτές εξετάσεις,απλά κανείς.Ο γραπτός λόγος απλά μας κατακλύζει και δεσπόζει παντού με τραγικές συνέπειες που επιστεγάζουν τις ελλειπτικές προσωπικότητες που δημιουργούμε,τους άκριτους πολίτες που μας περιβάλλουν,κατα συνέπεια το πολιτικό σκηνικό που υφιστάμεθα επι δεκαετίες και πλέον.
Ο προφορικός λόγος,το κύριο όργανο διαπροσωπικής επικοινωνίας,καταπιέζεται για'μενα και στην καθημερινότητα,οπου όλοι καταπνιγμένοι απο τις προσωπικές μας υποχρεώσεις,ζούμε σε..παράλληλα σύμπαντα..Ρωτάς τί ώρα είναι και αποκομίζεις μια διστακτική-και τρις και πλειστάκις,ως και μια νευρική απάντηση.Βλέπεις τριγύρω σου περισσότερους ανθρώπους να ανταλλάσσουν γραπτά μηνύματα,παρα να μιλούν...να σπαταλούν ώρες απο τη ζωή τους καθημερινά σε ιστιοσελίδες κοινωνικής δικτύωσης,και να μην μπορούν να ανταπεξέλθουν σε συνθήκες καθημερινής διαπροσωπικής επικοινωνίας...να απομονώνονται βρίσκονταε καταφύγιο στον εαυτό τους,και σε λίγους κοντινούς ανθρώπους,διατεινόμενοι οτι το καινούριο τους φοβίζει η τέλος πάντων δεν τους αφορα..
Η απαξία μου για την ακραία εκδοχή της πολιτισμένης μας κοινωνίας,που πλησιάζει κατα πολύ την Ρωμαικη,είτε το Βυζάντιο θα τολμούσα να πω,-υφίσταται ως έναν βαθμό και το διαπιστώνω μετα λύπης-,ενώ θα μπορούσε να είναι μια αρμονική μετεξέλιξη της αρχαίας κληρονομιάς,στην βελτιωμένη εκδοχή της.
Παρασκευή 16 Απριλίου 2010
Αξίζει να αναφέρω απλά και μόνο,απο καλλιτεχνικής άποψης την όμορφη είκονα με την οποία η ταινία ''Στο μυαλό του John Malkovitch''φτάνει στο τέλος..
Το μικρό κοριτσάκι που κολυμπάει στην πισίνα,σαν να συμβολίζει την ίδια την κάθαρση μετά απο μια ψυχολογική,κάθε άλλο παρά ανάλαφρη και εύπεπτη ταινία..αν και παιδί του Αμερικάνικου κινηματογράφου..
Μια αισιόδοξη νότα για το τέλος λοιπόν...
Το μικρό κοριτσάκι που κολυμπάει στην πισίνα,σαν να συμβολίζει την ίδια την κάθαρση μετά απο μια ψυχολογική,κάθε άλλο παρά ανάλαφρη και εύπεπτη ταινία..αν και παιδί του Αμερικάνικου κινηματογράφου..
Μια αισιόδοξη νότα για το τέλος λοιπόν...
ΣΥΝΕΧΕΙΑ ΠΡΟΗΓΟΥΜΕΝΗΣ ΑΝΑΡΤΗΣΗΣ:
Τι καλό το οτι είσαι χιμπατζής...
εγώ σκέφτομαι,αισθάνομαι,υποφέρω...
Καλοσύνη σας που ψεύδεσθε...
Τι καλό το οτι είσαι χιμπατζής...
εγώ σκέφτομαι,αισθάνομαι,υποφέρω...
Καλοσύνη σας που ψεύδεσθε...
(απο την ταινία''Στο μυαλό του John Malkovitch...'').
- Πολλές φορές είναι τρομακτικό το να ανακαλύπτεις τον ίδιο σου τον εαυτό..Ωστόσο,εν αντιθέσει με τους υπόλοιπους ανθρώπους,που στο σύνολο της ταινίας προβάλλονται ως άξεστοι και πεζοί,π.χ.ο γέρος που αισθάνεται στην ακμή της ηλικίας,ο νέος-καλλιτέχνης είναι αυτός,ο οποίος κρατώντας τους τύπους στην καθημερινή ανθρώπινη συναλλαγή,μέσω της τέχνης του δίνει νέες διαστάσεις στον κόσμο,που κάθε φορά αναπαρθενεύεται στη δική του αντίληψη..Τωόντι,πώς μία σύλληψη του νου μπορεί να σε τρομάζει..
- Η τέχνη εδώ προβάλλεται ως μέσο έκφρασης και αναδημιουργίας του κόσμου-στις μαριονετες του ο νέος εγγαστρίμυθος ζεί το κάθε ενδεχόμενο που η ζωή μπορεί να αποκλείσει...
- Η τέχνη δεν υποκαθιστά τη ζωή,απλώς της δίνει νέες διαστάσεις...Πιστεύω ακράδαντα οτι η φαντασία μπορεί να καλυτερεύσει τον κόσμο γιατί είναι μία δυνατότητα που εξελίσσεται..
- Είσαι δύο υπάρξεις:το ον που σκέφτεται και το ον που πράττει..ωστόσο το αποτέλεσμα είναι η..ίδια η ζωή..αν και τα δεδομένα της ζωής μοιάζουν με τα δεδομένα μιας εξίσωσης,η δημιουργικότητα πλάθει τις δυνατότητες..
- Αν διαφοροποιείς τον τρόπο που σε βλέπουν οι άλλοι,αλλάζει εκ παραλλήλου και η οπτική που έχεις για τον εαυτό σου..
- Ο θαυμασμός ίσως είναι κάτι αρκετά εύθραυστο καθώς και η αποδοχή ''ειδώλων''.
- Όταν κάποιος ξεκινά απ'το μηδέν αυτό πρέπει να δοξάζεται,γιατί αυτόν προύποθέτει δύναμη..αν και θυμίζει λίγο Άξιον Εστί η διατύπωσή μου..
- Ύμνος στο ''ασήμαντο''..και όχι κύρος στο ασήμαντο.Κάνενας δεν αναγνωρίζει το κύρος σε μία μαριονέτα,μα ασχολούμαστε με ο,τι γυαλίζει(Βλέπε Τζούλια Αλεξανδράτου)...
- δεν έχουμε καταφέρει σχεδόν τίποτα...Πιστεύω σε ένα δικό μου δόγμα''φαντασία πριν απο την επιστήμη''...Ακόμη δεν μπορούμε καν να έρθουμε στην θεση του άλλου-μυαλο,ψυχή-πώς να συνεχίσουμε να ανακαλύπτουμε??????....
- Για να επεκτείνω και την προηγούμενη μου σκέψη..πόσες αλλαγές θα επιφέραμε στο περιβάλλον μας αν κάναμε καθημερινά μια νοητική και ψυχική άσκηση..Να ''μπαίναμέ''μεταφορικά στο μυαλό και στην ψυχή των ανθρώπων που συναναστρεφόμαστε καθημέρινα?Κάτι σαν παιχνίδι υποκριτικής,αντιστροφής ρόλων?Τοιουτοτρόπως,διευρύνοντας το πνεύμα και τις ψυχικές μας δυνάμεις..η ζωη αποκτά πραγματικα διαστάσεις παιχνιδιου...
Θα συνεχίσουμε το αφιέρωμα στο αμερικάνικο σινεμά με την ομολογουμένως αρκετά γνωστή ταινία''Στο μυαλό του Τζων Μαλκοβιτς''.
Με αφορμή αυτήν την ταινία,αφορμόμενη απο αυτήν εδώ και καιρό έψαχνα τον τρόπο για να εκφράσω κάποιες σκέψεις..
Για αρχή οφείλω να ομολογήσω πως ''Το μυαλό του John Malkovitch δεν με ενθουσίασε,λόγω του εκκεντρικού στοιχείου που είναι διάχυτο,αντιθέτως δεν πρέπει να παραγνωρίσω το γεγονός οτι υπάρχουν κωμικά,ευτράπελα στοιχεία,καθώς και πολύ καλές ερμηνείες-κυρίως του πρωταγωνιστή...
Ωστόσο,η το θέαμα ενεργοποιεί την φαντασία του δέκτη,καθ'οτι η διαδικασία της οικειοποίησης ενός ξένου μυαλού φαντάζει άκρως γοητευτικη..
Ας συνεχίσω ωστόσο με την ανάλυση των μηνυμάτων,σκέψεων ή και ερωτημάτων,αν θέλετε που μου έγειρε..ο κύριος Μαλκοβιτς..
Με αφορμή αυτήν την ταινία,αφορμόμενη απο αυτήν εδώ και καιρό έψαχνα τον τρόπο για να εκφράσω κάποιες σκέψεις..
Για αρχή οφείλω να ομολογήσω πως ''Το μυαλό του John Malkovitch δεν με ενθουσίασε,λόγω του εκκεντρικού στοιχείου που είναι διάχυτο,αντιθέτως δεν πρέπει να παραγνωρίσω το γεγονός οτι υπάρχουν κωμικά,ευτράπελα στοιχεία,καθώς και πολύ καλές ερμηνείες-κυρίως του πρωταγωνιστή...
Ωστόσο,η το θέαμα ενεργοποιεί την φαντασία του δέκτη,καθ'οτι η διαδικασία της οικειοποίησης ενός ξένου μυαλού φαντάζει άκρως γοητευτικη..
Ας συνεχίσω ωστόσο με την ανάλυση των μηνυμάτων,σκέψεων ή και ερωτημάτων,αν θέλετε που μου έγειρε..ο κύριος Μαλκοβιτς..
ΑΠΛΕΣ ΣΚΕΨΕΙΣ(ΣΤΙΣ 3Μ.Μ.)..
Το ζητούμενο δεν είναι να καλλωπίσουμε τα πράγματα...
άλλωστε αυτό είναι ο,τι πιο εύκολο..
Το ζητούμενο είναι ν'αλλάξουμε καταστάσεις που μας ενοχλούν...
άλλωστε ο καλλωπισμός και εξωραϊσμός είναι ο ρόλος της τέχνης,
η οποία όσο πιο πεζή και ευτελής καταντά,τόσο πιο πολύ εστιάζει στην ομορφία
υποσκάπτοντας την ουσία...
Το ζητούμενο δεν είναι να καλλωπίσουμε τα πράγματα...
άλλωστε αυτό είναι ο,τι πιο εύκολο..
Το ζητούμενο είναι ν'αλλάξουμε καταστάσεις που μας ενοχλούν...
άλλωστε ο καλλωπισμός και εξωραϊσμός είναι ο ρόλος της τέχνης,
η οποία όσο πιο πεζή και ευτελής καταντά,τόσο πιο πολύ εστιάζει στην ομορφία
υποσκάπτοντας την ουσία...
Δευτέρα 15 Μαρτίου 2010
Σάββατο 30 Ιανουαρίου 2010
συνέχεια προηγούμενης ανάρτησης:
BENJAMIN BUTTON:
BENJAMIN BUTTON:
- 'Oταν είσαι νέος έχεις τη δύναμη,εξωτερικά και εσωτερικά.Μπορείς να βοηθήσεις,να δημιουργήσεις.
- ''Η ζωή δεν ήταν πολύπλοκη,θα μπορούσε να υποθέσει κανείς οτι έψαχνα απλά να βρώ ένα νόημα''.Δεν μπορούμε να άλιεύσουμε το νόημα της ζωής..ακριβώς επειδή απο τη φύση της είναι πολύ απλή..-και έτσι θα πρέπει να είναι..
- Τα πάντα στη ζωή είναι ζήτημα πιθανοτήτων,άρα αυτό που λέγεται τύχη είναι απλώς η μαθηματική λογική που διέπει τους νόμους της ζωής.Τα πάντα είναι θέμα δευτερολέπτων.Συνεπώς,η διαχρονικότητα καθορίζεται απο τις επιλογές μας,δηλαδή την αξία που εμείς οι ίδιοι αποδίδουμε στον χρόνο.
- Ο,τιδήποτε σε καθαίρει,έστω και ένα λεπτό μπορεί να δημιουργήσει μια νέα ζωη για'σένα.
- Παιχνίδι ρόλων:ίσως το να βλέπεις τον σύντροφο σου υιοθετώντας τον γονικό ρόλο ή ρόλους που δεν τους έχεις φανταστεί ποτέ να είναι η αληθινή αγάπη.
- Οι φόβοι πολλές φορές δίνουν τη δύναμη να εξελιχθεί κανείς,γι αυτό δεν φοβάμαι τους ''φόβους'' που προκύπτουν στην πορεία της ζωής..και ο μεγαλύτερος φόβος είναι το υπαρξιακό.Αυτό,ίσως να ευθύνεται για όλα τα όνειρα και τις δημιουργίες του ανθρώπου..ίσως και για τη δημιουργία απογόνων.
- Όταν αγαπάς τον Άνθρωπο,τον αγαπάς σε όλες τις ηλικίες του,σε όλα τα στάδια του..
With love,
Benjamin Button.
Η ΑΠΙΣΤΕΥΤΗ ΙΣΤΟΡΙΑ ΤΟΥ BENJAMIN BUTTON ΚΑΙ ΑΛΛΕΣ ΣΚΕΨΕΙΣ:
Πώς θα σας φαινόταν άραγε αν γεννιόσασταν..ηλικιωμένοι έχοντας την φρόνηση και τη σύνεση σε συνδιασμό με το ''νέο'' μυαλό;Ο κύριος Brad Pitt πάντως πρέπει να έιναι πολ΄θ ευτυχισμένος ηθοποιός που υποδύθηκε αυτόν τον ρόλο,σε μία ανατρεπτική τάινία με πραγματικά πολλά,μη φανερά εκ πρώτης όψεως μηνύματα..Ανατρεπτίκη η κοσμοθεωρία που μας προβάλλει η ταινία,η οποία αποκτά μια φιλοσοφική διάθεση ηθελλημένα ή άθελα της..
Με έμπνευση ''απευθέιας''από την ταινία,θα παραθέσω τις σκέψεις που είχα εγώ προσωπικά παρακολουθώντας-ομολογουμένως με αμείωτο ενδιαφέρον την πλοκή της..
Πώς θα σας φαινόταν άραγε αν γεννιόσασταν..ηλικιωμένοι έχοντας την φρόνηση και τη σύνεση σε συνδιασμό με το ''νέο'' μυαλό;Ο κύριος Brad Pitt πάντως πρέπει να έιναι πολ΄θ ευτυχισμένος ηθοποιός που υποδύθηκε αυτόν τον ρόλο,σε μία ανατρεπτική τάινία με πραγματικά πολλά,μη φανερά εκ πρώτης όψεως μηνύματα..Ανατρεπτίκη η κοσμοθεωρία που μας προβάλλει η ταινία,η οποία αποκτά μια φιλοσοφική διάθεση ηθελλημένα ή άθελα της..
Με έμπνευση ''απευθέιας''από την ταινία,θα παραθέσω τις σκέψεις που είχα εγώ προσωπικά παρακολουθώντας-ομολογουμένως με αμείωτο ενδιαφέρον την πλοκή της..
- Για να δοθεί μια ώθηση στην επιστήμη ο άνθρωπος πρέπει να επαναπροσδιορίσει τον όρο δημιουργικότητα,ξεκινώντας απο την ίδια τη ζωή του,υιοθετώντας την εφευρετικότητα ενός παιδιού-όπως είπε και ο Αλμπέρτος''η φαντασία είναι πιο σημαντική απο τη γνώση''.
- Οι δυνάμεις που θ'αλλάξουν την κοινωνία θα ξεκινήσουν απο την ψυχολογία-είναι θέμα μεταβολής των αξιών,των συμβάσεων ουσιαστικά-.Όλοι οι ρόλοι που έχουν υιοθετήσει οι διάφορες ηλικίες κατα την άποψή μου είναι συμβάσεις..
- Κλασική αξία αυτό που θα πω:το άπειρο γοητεύει κάθε άνθρωπο,επειδή ακριβώς όπως το λέει και η ίδια η λέξη,δεν είναι ανθρώπινο.
- Ζωή είναι νη πάλη του ανθρώπου να νικήσει τους φόβους του και αυτό είναι υγεία η λετσι θα έπρεπε τουλάχιστον να ορίζεται.
- Στη ζωή ''μιλάς''μέσω των πράξεων και όχι μέσω των λόγων σου.Δεν έχει σημασία πόσος είναι ο χρόνος,αλλα πώς τον αξιοποιούμε...
- Αυτούσιο και κλεμμένο απο την ταινία:''Η ζωή μας καθορίζεται απο τις ευκαιρίες,ακόμη και αυτές που χάσαμε.
- Κίνητρα για να ολοκληρώνεις τον εαυτό σου!Έτσι θα έπρεπε να είναι ο χαμένος χρόνος!''Στη ζωή περιμένουμε την ''ολοκλήρωση'',αυτή δεν έρχεται πάντα,οπότε ακόμη και τα κίνητρα για δράση απο μόνα τους πρέπει να μας''γεμίζουν''.Δεν είναι δεδομένο πως ότι προσφέρει σε'μας ολοκλήρωση προσφέρει και στον σύντροφό μας!Αυτή η έλλειψη κατανόησης των ορίων-ολοκλήρωση-και αναγκών του άλλου είναι τοπ μεγαλύτερο πρόβλημα των σύγχρονων σχέσεων.
Η επόμενη ανάρτηση θα πραγματεύεται ένα πολύ ευρύ αντικείμενο,που έχει να κάνει με την κουλτούρα μας γενικά.Ειδικότερα,πρόκειται για ένα αφιέρωμα που σκοπεύω να δημιουργήσω,όσον αφορά ταινίες που έχουν''διαποτίσει''την κουλτούρα μου και θα ήθελα να μοιραστώ την εμπειρία μου αυτή μαζί σας.
Για τους Αρχαίους ημών προγόνους η ΤΕΧΝΗ,ως αυτοσκοπός τοποθετούνταν στην κορυφή της πυραμίδας,όσον αφορά τα επιτεύγματα του ανθρώπινου γένους-στην Αντιγόνη του Σοφοκλή καθρεφτίζεται ξεκάθαρα αυτή η άποψη.Η αρχαία τέχνη όμως οδηγούσε στην ''κάθαρσιν''΄,γεγονός που την διακρίνει εν συγκρίσει με πολλά απο τα συγκαιρινά δημιουργήματα της έβδομης τέχνης.
Ωστόσο,θα εύρισκα πολύ ευχάριστο,εαν με αφορμή αυτήν την ανάρτηση,σας προξενούσα το ενδιαφέρον με τρόπο ώστε να επακολουθήσει γόνιμη συζήτηση''Περί Ταινίας''...διότι-καλώς ή κακώς-η εποχή μας επιβάλλει να σταχυολογούμε,να αξιολογούμε τα μηνύματα οπτικά η μή,λόγω του καταιγισμού των πληροφοριών και της προπαγάνδας...
Και κάτι τελευταίο..επειδή αναγκαστικά, λόγω των όσων προηγουμένως είπα,-και πάλι ηθικολογώ αν και το μισώ αυτό-επειδή ο νέος που έχει κοινωνική μόρφωση στις μέρες μας τέινει να γίνει ελιτιστής,λόγω της επιλεκτικότητας θα σας δώσω μια συμβουλή:''να είστε αυστηροί σε ζητήματα γνώσης,αλλά να μην είστε με τους ανθρώπους διότι η πραγματική κουλτούρα ποτέ δεν είναι ελιτιστική''...
Συνεπώς,ας μην χάνουμε άλλο τον πολύτιμο χρόνο μας και ας περάσουμε στο''Αφιέρωμα για σινεφίλ και λοιπούς φίλους του blog''...
Για τους Αρχαίους ημών προγόνους η ΤΕΧΝΗ,ως αυτοσκοπός τοποθετούνταν στην κορυφή της πυραμίδας,όσον αφορά τα επιτεύγματα του ανθρώπινου γένους-στην Αντιγόνη του Σοφοκλή καθρεφτίζεται ξεκάθαρα αυτή η άποψη.Η αρχαία τέχνη όμως οδηγούσε στην ''κάθαρσιν''΄,γεγονός που την διακρίνει εν συγκρίσει με πολλά απο τα συγκαιρινά δημιουργήματα της έβδομης τέχνης.
Ωστόσο,θα εύρισκα πολύ ευχάριστο,εαν με αφορμή αυτήν την ανάρτηση,σας προξενούσα το ενδιαφέρον με τρόπο ώστε να επακολουθήσει γόνιμη συζήτηση''Περί Ταινίας''...διότι-καλώς ή κακώς-η εποχή μας επιβάλλει να σταχυολογούμε,να αξιολογούμε τα μηνύματα οπτικά η μή,λόγω του καταιγισμού των πληροφοριών και της προπαγάνδας...
Και κάτι τελευταίο..επειδή αναγκαστικά, λόγω των όσων προηγουμένως είπα,-και πάλι ηθικολογώ αν και το μισώ αυτό-επειδή ο νέος που έχει κοινωνική μόρφωση στις μέρες μας τέινει να γίνει ελιτιστής,λόγω της επιλεκτικότητας θα σας δώσω μια συμβουλή:''να είστε αυστηροί σε ζητήματα γνώσης,αλλά να μην είστε με τους ανθρώπους διότι η πραγματική κουλτούρα ποτέ δεν είναι ελιτιστική''...
Συνεπώς,ας μην χάνουμε άλλο τον πολύτιμο χρόνο μας και ας περάσουμε στο''Αφιέρωμα για σινεφίλ και λοιπούς φίλους του blog''...
Επειδή σήμερα μου αρέσει να ηθικολογώ,θα παραθέσω ένα ακόμη αυτούσιο απόσπασμα απο τον Νίτσε,και περιμένω τις κρίσεις σας..
ΥΠΟΤΙΘΕΜΕΝΑ ΣΤΑΔΙΑ ΤΗΣ ΑΛΗΘΕΙΑΣ:
Ένα από τα κυριότερα λαθεμένα συμπεράσματα είναι το εξής:επειδή κάποιος είναι αληθινός και έντιμος απέναντί μας,λέει την αλήθεια.Έτσι,το παιδί πιστεύει τις κρίσεις των γονιών του,ο Χριστιανός τις κρίσεις του ιδρυτή της Εκκλησίας.Παρόμοια,ο κόσμος δεν θέλει να παραδεχτεί οτι όλα εκείνα τα πράγματα που υπεράσπισαν οι όμιοί τους σε παλιότερους αιώνες,θυσιάζοντας την ευτυχία και τη ζωή τους,δεν ήταν τίποτε άλλο παρά πλάνες:ίσως πει κανείς οτι ήταν στάδια της αλήθειας...Μα αυτό που σκέφτεται κανείς στο βάθος είναι οτι ,αν κάποιος έχει πιστέψει ειλικρινά σε κάτι κι έχει πολεμήσει και πεθάνει για την πίστη του,θα'ταν πάρα πολύ άδικο αν είχε εμπνευστεί όντως απο μία πλάνη..
Να προσθέσω το απλό,ταπεινό μου σχόλιο κι εγώ..αν και συμφωνώ με την θέση του φιλοσόφου για τα''στάδια της αλήθειας''και για τις προαιώνιες πλάνες του ανθρώποθ,που εκκινούν απο τα ίδια τα πιστεύω του-τα ίδια πιστεύω του είναισυνάμα και η ίδια του η πλάνη-
η ίαση της ψυχής του ανθρώπου κατ'εμέ μπορεί να έρθει απο τη φιλοσοφία ''τέτοιου τύπου..''
Ο ΑΝΘΡΩΠΟΣ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΠΑΨΕΙ ΝΑ ΕΛΠΙΖΕΙ ΚΑΙ ΝΑ ΕΠΕΝΔΥΕΙ ΣΕ ''ΣΥΝΤΑΓΕΣ ΕΥΤΥΧΙΑΣ'',ΔΙΟΤΙ Η ΑΝΘΡΩΠΙΝΟΣ ΣΥΝΤΟΜΟΣ ΒΙΟΣ ΑΠΑΙΤΕΙ ΔΡΑΣΗ ΚΑΙ ΚΙΝΗΣΗ,ΠΟΥ ΜΟΝΟ ΜΕΣΩ ΤΗΣ ΚΑΤΑΝΟΗΣΗΣ ΤΩΝ ΠΡΑΚΤΙΚΩΝ ΣΦΑΛΜΑΤΩΝ ΤΟΥ,ΣΤΗΝ ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ ΖΩΗ ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΔΙΑΜΟΡΦΩΣΕΙ ΤΟΝ ΄΄ΟΡΘΟΝ ΒΙΟΝ''.ΤΟ ''ΦΙΛΟΣΟΦΕΙΝ''ΩΣ ΤΡΟΦΗ ΓΙΑ ΣΚΕΨΗ,ΠΟΥ ΣΥΝΕΠΑΓΕΤΑΙ ΤΗ ΔΡΑΣΗ ΟΡΙΖΩ ΩΣ ΠΡΑΚΤΙΚΗ ΦΙΛΟΣΟΦΙΑ.
ΥΠΟΤΙΘΕΜΕΝΑ ΣΤΑΔΙΑ ΤΗΣ ΑΛΗΘΕΙΑΣ:
Ένα από τα κυριότερα λαθεμένα συμπεράσματα είναι το εξής:επειδή κάποιος είναι αληθινός και έντιμος απέναντί μας,λέει την αλήθεια.Έτσι,το παιδί πιστεύει τις κρίσεις των γονιών του,ο Χριστιανός τις κρίσεις του ιδρυτή της Εκκλησίας.Παρόμοια,ο κόσμος δεν θέλει να παραδεχτεί οτι όλα εκείνα τα πράγματα που υπεράσπισαν οι όμιοί τους σε παλιότερους αιώνες,θυσιάζοντας την ευτυχία και τη ζωή τους,δεν ήταν τίποτε άλλο παρά πλάνες:ίσως πει κανείς οτι ήταν στάδια της αλήθειας...Μα αυτό που σκέφτεται κανείς στο βάθος είναι οτι ,αν κάποιος έχει πιστέψει ειλικρινά σε κάτι κι έχει πολεμήσει και πεθάνει για την πίστη του,θα'ταν πάρα πολύ άδικο αν είχε εμπνευστεί όντως απο μία πλάνη..
Να προσθέσω το απλό,ταπεινό μου σχόλιο κι εγώ..αν και συμφωνώ με την θέση του φιλοσόφου για τα''στάδια της αλήθειας''και για τις προαιώνιες πλάνες του ανθρώποθ,που εκκινούν απο τα ίδια τα πιστεύω του-τα ίδια πιστεύω του είναισυνάμα και η ίδια του η πλάνη-
η ίαση της ψυχής του ανθρώπου κατ'εμέ μπορεί να έρθει απο τη φιλοσοφία ''τέτοιου τύπου..''
Ο ΑΝΘΡΩΠΟΣ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΠΑΨΕΙ ΝΑ ΕΛΠΙΖΕΙ ΚΑΙ ΝΑ ΕΠΕΝΔΥΕΙ ΣΕ ''ΣΥΝΤΑΓΕΣ ΕΥΤΥΧΙΑΣ'',ΔΙΟΤΙ Η ΑΝΘΡΩΠΙΝΟΣ ΣΥΝΤΟΜΟΣ ΒΙΟΣ ΑΠΑΙΤΕΙ ΔΡΑΣΗ ΚΑΙ ΚΙΝΗΣΗ,ΠΟΥ ΜΟΝΟ ΜΕΣΩ ΤΗΣ ΚΑΤΑΝΟΗΣΗΣ ΤΩΝ ΠΡΑΚΤΙΚΩΝ ΣΦΑΛΜΑΤΩΝ ΤΟΥ,ΣΤΗΝ ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ ΖΩΗ ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΔΙΑΜΟΡΦΩΣΕΙ ΤΟΝ ΄΄ΟΡΘΟΝ ΒΙΟΝ''.ΤΟ ''ΦΙΛΟΣΟΦΕΙΝ''ΩΣ ΤΡΟΦΗ ΓΙΑ ΣΚΕΨΗ,ΠΟΥ ΣΥΝΕΠΑΓΕΤΑΙ ΤΗ ΔΡΑΣΗ ΟΡΙΖΩ ΩΣ ΠΡΑΚΤΙΚΗ ΦΙΛΟΣΟΦΙΑ.
ΟΙΚΟΝΟΜΙΑ ΤΗΣ ΚΑΛΟΣΥΝΗΣ:
Η καλοσύνη και η αγάπη,τα πιο θεραπευτικά βότανα και δυνάμεις στη συναλλαγή των ανθρώπων,είναι τόσο πολύτιμα ευρήματα που θα ευχόταν κανείς να χρησιμοποιούνταν αυτά τα βάλσαμα με όσο το δυνατόν περισσότερη οικονομία.
Η οικονομία της καλοσύνης είναι το όνειρο των πιο παράτολμων ουτοπιστών....
Η καλοσύνη και η αγάπη,τα πιο θεραπευτικά βότανα και δυνάμεις στη συναλλαγή των ανθρώπων,είναι τόσο πολύτιμα ευρήματα που θα ευχόταν κανείς να χρησιμοποιούνταν αυτά τα βάλσαμα με όσο το δυνατόν περισσότερη οικονομία.
Η οικονομία της καλοσύνης είναι το όνειρο των πιο παράτολμων ουτοπιστών....
Εγγραφή σε:
Αναρτήσεις (Atom)