Ο Σταγιρίτης,καθώς και το σύνολο του έργου του,απασχόλησε πολλάκις απο τον Μεσαίωνα-όπου μεταφράστηκε το έργο του,ως και τον Διαφωτισμό,και ενέπνευσε στοχαστές όπως Rousseau,επιστήμονες-Νεύτων,Γαλιλαίος,και συνεχίζει να απασχολεί ακόμη και σήμερα τους πολιτειολόγους.Καθώς θεωρείται ως το πρότυπο Εγκυκλοπαιδιατή,ασχολήθηκε με επιστημονικά αιτούμενα,φιλοσοφικα,ψυχολογικά.Επιπλέον,θα μπορούσαμε να θεωρήσουμε πως ήταν ο πρώτος συνταγματολόγος.
Ο συλλογισμός του Αριστοτέλη,-που αποτελείται απο τις προκείμενες και το συμπέρασμα-αποτελεί τον ορισμό της Λογικής επιστήμης.Το θεωρητικό αυτό σύστημα,εδράζεται στην''παρατήρηση'',δηλαδή το θεμέλιο κάθε''θετικής''επιστήμης,και χαρακτηρίζει τον φιλόσοφο ως τον πρώτο''επιστήμονα''τόσο της Αρχαίας όσο και της Παγκόσμιας Ιστορίας.
Εδραζόμενος στις αρχές της Ιατρικής,συγκεκριμένα στην Φυσιολογία,ο φιλόσοφος έφτασε στην διαπίστωση της διάκρισης''ψυχής-σώματος'',καθώς και την μεταξύ τους σχέση,γεγονός που αξιοποιήθηκε μεταγενέστερα απο την επιστήμη της Ψυχολογίας.
Ωστόσο,η φιλοσοφική σκέψη του Αριστοτέλη,θα επιθυμούσα να μην αποτελέσει το διακύβευμα αυτού του άρθρου.Απεναντίας,θα ήθελα να καταστήσω ευρύτερα γνωστές τις πολιτικές και οικονομίκες απόψεις του Αριστοτέλη,το επίκαιρο των οποίων είναι αδιαμφισβήτητο.
Αναφορικά με τις πολιτικές του πεποιθήσεις,που αναλύθηκαν απο τον φιλόσοφο στην ''Αθηναίων Πολιτεία'',πίστευε σε μια''δημοκρατία'',εδραιωμένη πάνω σε γερά θεμέλια.Πιο συγκεκριμένα,στην ακραία μορφή δημοκρατίας,όπου ο λαός θα εκπροσωπούσε άμεσα τον εαυτό του-άμεση δημοκρατία-στις εκφάνσεις του δημόσιου βίου,-ωστόσο θίγονται στα γραπτά του η έμμεση δημοκρατία,κάτι σαν μία Αρχαία εκδοχή του ''βουλευτή'',καθώς και η αρχή της πλειοψηφίας.
Στην ''Αθηναίων Πολιτεία''του,ο Αριστοτέλης αναλύοντας τον θεσμό της πόλεως-κράτους,καθως και την Πολιτεία(πολιτεύματα)κάθε μίας απο αυτές καταλήγει στην άριστη πολιτεία,η οπόια σε αντίθεση με την ''Πολιτεία'' του δάσκαλού του Πλάτωνα,δεν απέβλεπε στην διάρθρωση της ιδανικής πολιτείας,αλλά της ''άριστης'' πολιτείας,με βάση τα ανθρώπινα μέτρα.Συγκεκριμένα,για τον Αριστοτέλη τα χαρακτηριστικά αυτής της κοινωνίας θα ήταν τα εξής:μικρή γεωγραφική έκταση,προκειμένου οι πολίτες να διατηρούν επικοινωνια στον μέγιστο δυνατό βαθμό,οχύρωση της πόλης,παιδεία του λαού,στην οποία η κοινωνία διέβλεπε την επιβίωση της-κοινωνία χωρίς τον συνεκτικό δεσμό μεταξύ των μελών της,την παιδεία δεν θα είχε λόγο ύπαρξης.
Επιπλέον,αναφορικά με το θέμα της οικονομίας ο Αριστοτέλης διατύπωσε κρίσεις,η υιοθέτηση των οποίων απο την σημερινή κοινωνία,θα διασφάλιζε την συνοχή της χωρίς καμία αμφιβολία επι τούτου..
Ειδικότερα,τοποθετήθηκε ενάντια στον όρο''κοινοκτημοσύνη'',την οποία πρόκρινε ο Πλάτωνας στην''ιδανική πολιτεία''του.Μέσω της κοινής χρήσης των αγαθών απο όλους τους ανθρώπους,κανένας δεν θα επιδείκνυε τον''δέοντα''σεβασμό σε αυτά με αποτέλεσμα τα πρώτα να ''φθείνουν''με τήν πάροδο του χρόνου.Ακολούθως,ο δάσκαλος του Μεγάλου Αλεξάνδρου,διέκρινε δύο ειδών οικονομικά μοντέλα.Το πρώτο,αφορούσε μια οικονομία των αγαθών''κτήματα'',κάτι το υγιές στα πλαίσια της μετριοπαθούς επιδίωξης της ιδιοκτησίας.Τι δεύτερο είδος οικονομίας,η''χρηματιστική''οικονομία,μοιάζει αρκετά με τον συγκαιρινό καπιταλισμό και επρόκειτο για την αλόγιστη επιθυμία για απόκτηση αγαθών,που οδηγούσε τον άνθρωπο στην''ύβριν''.Η οικονομία της πόλεως-κράτους για τον Αριστοτέλη εκκινούσε απο μία ανθρώπινη κοινωνία και δεν υποστασιοποιούνταν.Πιο ειδικά,για την έννοια του νομίσματος-εκ του νομίζω-επρόκειτο για μία ενδεικτική κοστολόγηση της αγοραστικής αξίας ενός προιόντος και για τίποτε παραπάνω-.Το νόμισμα διευκόλυνε απλά τις συναλλαγές δηλαδή στα πλαίσια του κράτους!Αυτό συνέβαινε,διότι οι ανταλλαγές αγαθών σε επίπεδα οικογένειας είχαν,όπως είναι λογικό πιο άμεσο χαρακτήρα απο τις κρατικές συναλλαγες.
Κλείνοντας με αυτην την ενότητα που αφιέρωσα στον θιασώτη του''λελογοσμένου''έναντι του ορθόλογικού,που προϊσταται στην σύγχρονη Ελληνική-και όχι μόνο-πραγματικότητα,θα ήθελα ν'ακούσω τις δικες σας προτάσεις-σχόλια σχετικά με τους ''αριστοτελισμούς''.
Ευχαριστώ.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου